Van Ho Chi Minh City naar Can Tho
Blijf op de hoogte en volg Patricia
18 December 2014 | Vietnam, Can Tho
Ik ben inmiddels al weer een paar dagen in Can Tho, tijd om jullie op de hoogte te houden van al mijn indrukken tot nu toe. Op zaterdag ben ik vanaf mijn hotel met de taxi naar het ticket agency gebracht. Mijn bus ticket kostte 120.000 dong, dat is ongeveer 4,50 euro (voor een busreis van ruim 3 uur). Het is onwennig, tussen de vele vietnamezen, die echt nauwelijks engels spreken. Als ik het goed begrijp moet ik nog 20 minuten wachten voordat de transferbus komt, die mij naar een groot bus station gaat brengen. Een vriendelijk knikje van de balie medewerkster, na ong. 25 minuten doet mij begrijpen dat ik in mag stappen. Ik word naar een groot bus station gebracht, waar ik over moet stappen in de bus naar Can Tho. Geen idee of het de goede bus is, maar ik neem plaats met al mijn spullen, rugzak in het gangpad. Het blijkt de goede bus te zijn, ik krijg een flesje water en geniet van wat ik zie! Na ruim 3 uur ben ik in Can Tho, en staat Phuong op me te wachten. Hij zorgt ervoor dat ik met een transferbusje bij het vrijwillgershuis wordt gebracht. Nadat ik heel kort het huis heb bezichtigd, wordt ik door Phuong mee achter op de scooter genomen voor een rondleiding door de stad (met 1,2 miljoen inwoners). Het is overweldigend, vooral de honderden scooters/brommers die kriskras door de straten rijden. Het idee dat ik daar met mijn fiets ook door heen zal moeten, vind ik nog niet zo aantrekkelijk. We drinken samen wat in de haven, spreken de projecten door en gaan vervolgens samen the best noodles in town eten. Daarna is het weekend voor mij en de andere vrijwilligers, op zondag en maandag dus. Eigenlijk wel fijn, ff rustig aan want het slapen lukt wel, maar steeds te kort. Dan is het tijd voor mijn eerste fietstocht, het valt eigenlijk heel erg mee. Het is wel heel druk maar de scooters/brommers rijden niet echt hard. Go with the flow, het achterop rijdende verkeer houdt rekening met wat voor hen rijdt en laten al toeterend horen dat ze er aan komen. Het blijft wel oppassen geblazen met de bussen en vrachtwagens, die zijn wat minder tolerant. Maar de wegen zijn breed, dus er is voldoende ruimte.
Verder eten we hier bijna elke dag buiten de deur, het is heerlijk! Veel noodles, rijst, met groentes en kip of beef. Er is overigens ook een grote supermarkt in de buurt, waar zo'n beetje alles te koop is. Fruit en groenten haal je het beste bij een van de talloze kraampjes aan de weg.
Nu nog even wat over de projecten:
Nhat Tan (blind people)
Dit project draait om engels spreken met de blinde mensen. Zij geven massage en willen graag leren in het engels te converseren. Wanneer je iemand aanspreekt, moet je even zijn arm of hand aanraken, zodat ze weten dat je hen aanspreekt. Ondertussen werd mijn linkerarm en hand gemasseerd. Het is een leuk project, maar het is moeilijk om in contact te blijven. Het blijft beperkt tot woordjes, die we daarna spellen voor ze.
City orphanage (gemeentelijk weeshuis)
Een heftig project, met lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen en volwassenen. Er is ook een afdeling met peuters en baby's. Met de kinderen en volwassenen spelen we spelletjes, met ballonnen, kleurtjes etc. De babys geven we de fles. We nemen ze ze zoveel mogelijk mee naar buiten, dit wordt nl. door de verzorgers niet gedaan.
Chariy hospital
Een ziekenhuis keuken waar veganistisch gekookt wordt. Het opscheppen van het eten was al gebeurd, we mochten direct aanschuiven voor de maaltijd. Daarna engelse les gegeven aan de mensen die dat graag willen. Erg leuk, en bijzonder vriendelijke mensen!
Charity class
Engelse les voor straatkinderen, zeer laagdrempelig. De kinderen krijgen na de les wat eten, dit om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat ze terug komen de volgende keer.
Thien An
Is een weeshuis. Op een speelse manier geef ik 2 jongetjes van 5 jaar een beetje engelse les. Het is meer spelen dan les, zeker gezien hun leeftijd. Dit project ligt prachtig, een beetje buiten de stad, het binnenland in. Het is wel het verste project, ongeveer 25 minuten fietsen. De kinderen plukken fruit voor je uit eigen tuin, dit hebben we heerlijk op zitten eten!
Ik merk dat het een lang verhaal is geworden, heb het gevoel dat ik nog veel meer te vertellen heb. Dat bewaar ik voor een volgend blog! De bijbehorende foto's volgen nog, dat lukt niet via de tablet.
Liefs, Patricia
Verder eten we hier bijna elke dag buiten de deur, het is heerlijk! Veel noodles, rijst, met groentes en kip of beef. Er is overigens ook een grote supermarkt in de buurt, waar zo'n beetje alles te koop is. Fruit en groenten haal je het beste bij een van de talloze kraampjes aan de weg.
Nu nog even wat over de projecten:
Nhat Tan (blind people)
Dit project draait om engels spreken met de blinde mensen. Zij geven massage en willen graag leren in het engels te converseren. Wanneer je iemand aanspreekt, moet je even zijn arm of hand aanraken, zodat ze weten dat je hen aanspreekt. Ondertussen werd mijn linkerarm en hand gemasseerd. Het is een leuk project, maar het is moeilijk om in contact te blijven. Het blijft beperkt tot woordjes, die we daarna spellen voor ze.
City orphanage (gemeentelijk weeshuis)
Een heftig project, met lichamelijk en geestelijk gehandicapte kinderen en volwassenen. Er is ook een afdeling met peuters en baby's. Met de kinderen en volwassenen spelen we spelletjes, met ballonnen, kleurtjes etc. De babys geven we de fles. We nemen ze ze zoveel mogelijk mee naar buiten, dit wordt nl. door de verzorgers niet gedaan.
Chariy hospital
Een ziekenhuis keuken waar veganistisch gekookt wordt. Het opscheppen van het eten was al gebeurd, we mochten direct aanschuiven voor de maaltijd. Daarna engelse les gegeven aan de mensen die dat graag willen. Erg leuk, en bijzonder vriendelijke mensen!
Charity class
Engelse les voor straatkinderen, zeer laagdrempelig. De kinderen krijgen na de les wat eten, dit om er zoveel mogelijk voor te zorgen dat ze terug komen de volgende keer.
Thien An
Is een weeshuis. Op een speelse manier geef ik 2 jongetjes van 5 jaar een beetje engelse les. Het is meer spelen dan les, zeker gezien hun leeftijd. Dit project ligt prachtig, een beetje buiten de stad, het binnenland in. Het is wel het verste project, ongeveer 25 minuten fietsen. De kinderen plukken fruit voor je uit eigen tuin, dit hebben we heerlijk op zitten eten!
Ik merk dat het een lang verhaal is geworden, heb het gevoel dat ik nog veel meer te vertellen heb. Dat bewaar ik voor een volgend blog! De bijbehorende foto's volgen nog, dat lukt niet via de tablet.
Liefs, Patricia
-
18 December 2014 - 19:06
Paul-Jan En Petra:
geweldig om te lezen en zo op de hoogte te blijven heel veel groetjes van ons xxxx -
18 December 2014 - 22:52
Neusa:
Wauw...wat kun je prachtig schrijven, en wat een indrukken allemaal. Veel plezier!
-
19 December 2014 - 00:35
Arold:
Hey Patries,
Wat leuk om iets van je te horen! Ben trots op je, maar dat wist je al. En dat je verhaal lang is geworden, nou ja prima toch. Wat een ervaringen doe je op, geweldig! Leuk iets van je te horen. Ik blijf je volgen. Fijn dat de beschermengel so far zijn werk heeft gedaan. Het ga je goed daar. Liefs, Arold. -
20 December 2014 - 20:32
Fanneke:
Geweldig om je verhalen te lezen. Wat een indrukken heb je al opgedaan. Super hoor.
En wat een mooie en bijzondere projecten! Jij gaat daar goed werk leveren!
Ik wens je veel plezier en blijf je volgen.
Liefs Fanneke
-
21 December 2014 - 17:19
Hanneke:
Wauw zo gaaf dat je dit doet!! Geniet ervan!
Liefs -
23 December 2014 - 22:35
Monique:
Ha Patricia,
Super leuk om je verhalen te lezen. Geniet er maar van, voordat je het weet sta je weer in Venlo..blugh.
Veel plezier he!!
Groetjes Monique
-
24 December 2014 - 11:58
Frankie:
hoi Patricia. heb met veel plezier je berichtje gelezen hoop dat er nog meer komt erg leuk zie het al voor me in die chaos
tussen alle scooters door. hoop nog iets van je te horen voordat wij 5 jan vertrekken. wens jou hele fijne kerstdagen en een heel goed en gezond 2015 geniet er van , en zeker straks met je dochter wens jullie samen een geweldige reis groetjes frankie en gerrit -
24 December 2014 - 17:29
Frank:
Hey Patricia,
Mooi te lezen dat je al aardig bent 'ingewerkt'. Veel indrukken te verwerken. Super!! Geniet ervan!!
Groeten, Frank.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
